"ΥΠΕΡΒΑΣΗ" / Γρηγορία Πελεκούδα

Γράφοντας και παραγράφοντας
άγρυπνες συνήθειες, όπου το φως
πλοηγός της σκέψης επιβάλει
την ευστοχία του λόγου με πλήρη
διαύγεια, δυναμικά αυξάνεται η τέχνη,
μα εμείς καταβυθιζόμαστε στον πυρήνα
της σιωπής μας.
Το δικαίωμα εμφανίζεται ευπρεπώς
καλυμμένο, τι κρίμα που η μνήμη μας χάθηκε;

Τι κρίμα που δεν με θυμάσαι;
έτσι κι εγώ άρχισα να στοιχειοθετώ
τους συλλογισμούς μου με μεγάλες λέξεις
με μικρές, κάνοντας την "Υπέρβαση"
μιας αύξουσας ανελευθερίας,
να βρίσκομαι πια εντός εαυτού,
και εντός ορίων.

Απλά περιμένω την ώθηση.

Για μεγάλες αποφάσεις δεν πρέπει να μιλάς
γιατί αυτή η γενιά δεν έχει το θάρρος
να διασχίσει το Σύμπαν,
μονάχα όποιος έχει το ύψος όσο και ο ουρανός
μπορεί να κάνει την "Υπέρβαση"