''στη λίμνη Αχερουσία''
Θα 'ναι μια μέρα σαν τις άλλες
ο ήλιος θ' ανατέλλει αψηλά
μα εσύ δε θα σαι εδώ για να τον δεις
μια αναγγελία με γράμματα θαμπά
θα λέει πως έφυγες για τόπους χλοερούς
ένθα ουκ έστιν λύπη ή στεναγμός
οποία η αντίφασις θαρρώ..καθώς
χορτάτη από λύπες..πόνους..στεναγμούς
χορτάτη κι από τις χαρές
που σου ετράταρε η ζωή σου η μικρή
εις το επέκεινα εκδράμεις.
θαρρούσες τη γραμμή πολύ τρανή
σειρήνες για το τέλος τραγουδούσαν σκωπτικά
έτσι που εξεκίνησες γεμάτη ορμή
σε εκαλούσαν αίφνης εις το άσμα το στερνό
και ακολούθαες ανήμπορη..γαλήνια εσύ
το μάταιον να αποχωριστείς
στο νεκροκρέβατον να πάψει να ενεδρεύει.
στην παραζάλη σου αυτή..
θα ναι το κηδειόχαρτό σου ένα απλό χαρτί
σε λίγες μοναχά γραμμές
θ' ανιστορεί το βιογραφικό σου..
απ' 'οπου εξεκίνησες..τι έγινες
αν έκανες παιδιά..
θα κλαίνε οι δικοί σου οι ανθρώποι μοναχά
οι άλλοι βιαστικοί θα κοντοστέκονται
μειδιώντας για τη γνωριμία τους μ' εσέ
και άλλοι θυμωμένοι που δεν κάθησαν
μαζί σου στο στασίδι..
Ο θάνατος..
μυστήριο άλυτο για την πεπερασμένη λογική
ο λυτρωτής ψυχών..αγροίκος..ισοπεδωτής
την τρυφεράδα της ψυχής σου αγνοεί
την όμορφη θωριά δε λογαριάζει..
θα σε τραβήξει βίαια ένα πρωινό
στη λίμνη Αχερουσία θα σε βγάλει..
μα εγώ στα πράσινα νερά της θα σε καρτερώ
κοινή η μοίρα των ανθρώπων εις τη γης
η πίστις θα με θάλπει
σε νούφαρο μιας λίμνης σαν θα μεταμορφωθείς
κάτω απ' τις ρίζες στα νερά θα κολυμπάω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου