τις νύχτες μου σε συναντώ
στα πυρακτωμένα όνειρα μου
ζωοποιέ των αισθήσεων
λάτρη της λαγνείας
δότη του έρωτα μου
από ποιο παραμύθι πάρθηκε
η κεχριμπαρένια λάμψη σου
το υγρό βλέμμα
το στεντόρειο χαμόγελο σου
μάγισσες του ζωροαστρισμού εγκάλεσα
μέσα από αέναο έρεβος
τις δωροδόκησα
με το παφλασμό του αίματος
και κείνες ελέησαν τη παλλόμενη καρδιά μου
όλους τους εραστές μου μαζί σου απάτησα
εβένινε πρίγκιπα μου
μετοίκησες μέσα τους
φιλόξενοι για λίγο..
μέσα στη μακάρια άγνοια τους
μαζί σου αποδήμησα σε διάσταση απόκοσμη
ξεγελώντας και θεό και διάβολο
κι αν η μοίρα όρισε μία πραγματικότητα
εμείς εφηύραμε κι άλλη
δική σου θα ‘μαι πάντα
αγάπη μου
εγκλωβισμένη σε παράταιρο κόσμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου