Η πόλη των θηρίων

Η πόλη τούτη μ’ έχει ερωτευτεί

Αγκαθωτή στη φούστα μου γαντζώνεται

Όρκους ζητά και σημαδεύει το αύριο

Στα μάτια ανάμεσα με χέρι σταθερό

Άρρωστη πόλη στο κρεβάτι μου πλαγιάζει

Παραμιλά τενεκεδένιους στίχους

Βγάζει το νυχτικό μου μ’ αγαπά με πάθος

Έπειτα την ακούω στις σκάλες που κατρακυλάει

Πως θέλετε λοιπόν να ονειρευτώ

Η πόλη αυτή γρυλίζει μες τις φλέβες μου

Νυχθημερόν η πόλη με παραμονεύει

Γδέρνει τον ύπνο τις ορμές μου κατατρώει

Απ’ τα μαλλιά στο κόκκινο πάνω χαλί με σέρνει

Η πόλη αυτή ζητά τον έρωτα μου

Η πόλη θα προστάξει αργά η γρήγορα

Η πόλη θα νικήσει θα κατέβει

Απ’ τα τακούνια της θα κρεμαστεί στα σύρματα

Φωτιά θ’ ανάψει το βελούδινο φουστάνι της

Με φάλτσο θρήνο θ’ αντηχήσει στους φωταγωγούς

Ανάξιος άγγελος θα λάμψει στα μπαλκόνια

Η πόλη τούτη ξημερώνει

Μισές ημέρες παίζοντας στα πεζοδρόμια

Με ζάρια δανεικά η πόλη αντέχει

Τα νύχια μπήγει κι ανεβαίνει

Θηρίο στα θηρία βασιλεύει.

—