Ένα πουλί

Πουλί από κλώνο μισερό
πιάστηκε το 'να σου φτερό
με τ' άλλο σου σπαράζεις
και κρέμεσαι και κράζεις

Μα εκεί που σκάλωσες πουλί
βοήθεια ανθρώπου δεν βολεί
μήδε κι ανθρώπου χέρι
να σε γλιτώσει ξέρει

Αναίσθητα είναι τα κλαδιά
ξερά κλαδιά χωρίς καρδιά
σκοτείνιασε θ' αρχίσει
να λιανοψιχαλίσει

Και μια που κάκου πολεμάς
μια απ' τις φτερούγες σου κρεμάς
Θέ μου δεν το λυπάσαι
όσο ψηλά και να 'σαι
ξέσταν' αν θέλεις μόνο
τον παγωμένο κλώνο