ΟΙ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΓΗΣ: ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ ΧΛΟΗ :Εξ ημισείας με τον Σταμάτη Πολενάκη για το έργο του με τίτλο Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες το Κρατικό Βραβείο ποίησης 2017

ΟΙ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΓΗΣ: ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ ΧΛΟΗ :Εξ ημισείας με τον Σταμάτη Πολενάκη για το έργο του με τίτλο Τα τριαντάφυλλα της Μερσέδες το Κρατικό Βραβείο ποίησης 2017

"Πού και πού χτυπάει την πόρτα ένα κοριτσάκι.
Έχει ένα καλαθάκι φράουλες
δεν είναι η Κοκκινοσκουφίτσα.
Φάε, μου λέει, είναι ματωμένες
και πασαλείβεται με αίμα". (ΙV, σ. 14).
'Μην έρχεστε σε μένα φωνάζω.
Διαβάστε την πινακίδα,
είμαι από τη γενιά του ιδιωτικού οράματος
που ομφαλοσκοπεί.
Μα συνέχεια έρχονται κι άλλοι
χώνονται στους στίχους
μπλέκονται στο αμπάρι
πλημμυρίζουν το κατάστρωμα". (ΙV, σ. 14/15)



**

"Χους ει και εις χουν απελεύσει σημαίνει ότι υπάρχουν πράγματα που καλύτερα να παραμένουν ανείπωτα, το πρόσωπο καλύτερα να σκεπάζεται, ο αδελφός μου το προηγούμενο βράδυ είδε ένα μαύρο σκυλί. Το άλλο πρωί μας δάγκωσε."

**

«Αν κάποτε βρεθείς σε ξένη γη

 χειμώνα με ομίχλη

(…)και δεν υπάρχει δρόμος

 ούτε κορμί

ούτε ένα γερό κονιάκ παρηγοριάς

 να τονώσει τα κόκαλα που τρίζουν

θυμήσου πως σε θυμάμαι

πως πλέκω τις ίνες μεταξύ τους

τα νήματα δένω του χρόνου

υφαίνω το κόκκινο χαλί

(…) το ξύλινο τραπέζι

τη σούπα, το τυρί και το ψωμί

και κάθισε ξανά απέναντι

αφού το μόνο σπίτι

που μοιράζονται δυο άνθρωποι

είναι η μνήμη.

**

και η σιωπή είναι βάραθρο

με κροκόδειλους λέξεις που δεν ειπώθηκαν ποτέ

και μας κατασπαράζουν.

Μετά το τρισάγιο φεύγουν όλοι μαζί

με ένα μαύρο τρένο και χάνονται μες στην ομίχλη.

(…) Τελικά

 θάβει κανείς πολλά περισσότερα από έναν πατέρα».