ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ

Λουκάς Νικολαίδης 

Κι ενώ πασχίζω να μαζέψω
τις αδικοχαμένες Στιγμές μου,
με το διαβατήριο της Αιωνιότητας κατά Νου,
προετοιμάζω την Ψυχή μου όσο το μπορώ,
γιά το Μεγάλο Στερνό της ταξίδι...
Όμως η Ψυχή μου Αθυμεί,
κι αναρωτιέται που της γράφει "ν' αυλιστεί",
όταν εκδημήσει,
γιά των Ουρανών "τα Άγνωστα Μέρη"...
Δεν θα φύγω με τραίνο ή πλοίο,
αλλά,απλώς με ένα Αθέλητο "Αντίο",
θα γράψω στο Άσπρο χαρτί
τους τελευταίους μου Στίχους,
και θα μαζέψω απ'την έρμη πλατεία,
όλους τους...σκόρπιους μου Ίσκιους!
Τώρα πιά που ξέμεινα από λύσεις
στ 'Ανθρώπινα Αδιέξοδα
και στις Σκληρές Ερωτήσεις,
φρονώ,πως λύσεις και απαντήσεις,
θα δώσει...μονάχα ο Θεός.
Κι έτσι,όταν φύγω και ξεχαστεί τ'Όνομά μου,
θα μείνουνε πίσω Ορφανά τα Γραπτά μου,
και ένα μαχαίρι,
μπηγμένο βαθιά στου Θανάτου το στήθος...