έλεος
έλεος
έλεος
έλεος
κοιτάζοντας το αύριο τους και το δικό μας χθες
Τρέχουμε αδιάκοπα σαν τα σύννεφα για να βγει ο ήλιος
μα πρέπει και να κοιτάξουμε ψηλά
εκεί είναι η συγχώρεση
μα που βρέθηκαν τόσες γωνιές θεέ μου;
Κλείνουμε τους πόρους του κορμιού μας
μην μας μολύνουν κι' άλλο
Φοβόμαστε το τώρα
το αύριο να μην το δούμε
Η προσευχή έγινε δύσκολη
τι να πρώτο παρακαλέσεις
να ζήσει ποιος και ποιος να φύγει
επιλογή θανάτου η ζωή
τάισε εμένα και όχι τα περιστέρια
αυτά έχουν φτερά στην ζωή
εγώ θα τα βγάλω στον θάνατο μου
Ας τους συγχωρέσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου