ίσως φορέσουν το φόρεμα της αγάπης.
Σε ζεστό κρεββάτι θα τις προσμένει η έγνοια.
οι νύχτες θα γίνουν σπιτικό τους
κι οι στιγμές θα τραγουδούν την καληνύχτα.
Μα μέχρι τότε
στηλώνεται το κορμί με λόγια
και κρασί φαρμάκι που ξεγελά.
Ένα φεγγάρι που βγαίνει
μοιράζεται μ` έρημους δρόμους.
Οι πίκρες ξεχυλίζουν τα όρια
ένα καμπαναριό που αφυπνίζεται απο πίστη σωπαίνει
και τα όνειρα που μοιάζουν με θάλασσα
απ` την άμπωτη και παλίροια της θύμισης
ξυπνούν τα πρωινά με τον χαμό αγκαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου