καθώς σπάω σε κάθε μικρό μου κομμάτι.
Το δέρμα μου κεραία δορυφορική
που πιάνει την καταχνιά όλου του κόσμου.
Τα ρούχα μου ιστορίες φτιαγμένες
από αγείωτους έρωτες
και συνομιλίες με όλα τα «θα»
στις συνήθεις προβλέψιμες μέρες.
σε ποιο στιγμιότυπο κλείστηκα
να ασκούμαι στην επανάληψη;
που δεν γνωρίζω τίποτα πια…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου