της Ευτυχίας Καπαρδέλη
Σκόρπια βλέμματα
στην πλανόδια ομορφιά
των κρίνων
και σε εκείνα τα πουλιά
που περιμένουν να χρωματίσουν
οι ηλιαχτίδες τα βαριά
βρεγμένα φτερά τους
***
Τα μεγάλα μυστικά
στην γυμνή πέτρα
η μοίρα, ο πόνος ,η χαρά
μοναχικά κάρπισαν
***
Ω!
γαλήνη απλωμένη στην
θάλασσα και στην στεριά
τα φιλιά σου δροσερά και φλύαρα
στα μαλλιά σου απλωμένα
****
Χαμένη από τον κόσμο
μέσα σε κομμάτια ουρανού
με διπλή δύναμη με διπλή
θέληση μεγάλωσα
και όταν όλα σώπασαν
στις φυλλωσιές της καρδιάς
μιας μέρας η αγάπη σου
με σημάδεψε βαθιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου