Ήταν παλιάλογο ο Ντορής,
δεν ήταν άλογο βαρβάτο
κι όλο τον πήγαινε
στραβά,
πότε δεξιά, πότε ζερβά,
ποτέ στα ίσια – όλο
λοξά.
Και του φωνάζαν: «Αμαξά,
θα πέσεις κάτω».
Δεν ήταν πια αυτή ζωή·
κι ένα πρωί, ένα πρωί
τον κάνει τον Ντορή
λιανά...
Και στην ταβέρνα τώρα,
να,
τον πίνει στο ποτήρι το
γεμάτο.
Αλλά και τώρα, τι
θαρρείς,
πάλι τον πάει ο Ντορής
όλο στραβά κι όλο
λοξά...
Και του φωνάζουν:
«Αμαξά,
θα πέσεις κάτω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου