πως οι ζωές μας κάποτε θα χαθούν !
Κι οι στιγμές ;
οι στιγμές της αγάπης μας ;
θα ζήσουν !
Γιατι στέκουν εκεί, βαθειά χαραγμένες
στης αιώνιας του χρόνου τη μνήμη .
Και βάλθηκα να τις αναζητώ
στο τώρα και στο χθές που ζήσανε μαζί μας.
Γιατι `κείνο τ` όνειρο
που χαράxτηκε στο μέτωπο
και συντροφεύει σαν λουλούδι
έπλεξε για πάντα τα κατάχλωρα μαλλιά του
με τα ξερά μας φύλλα.
~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου