[Ο καφές της παρακμής ]

του Κώστα Κωνσταντινίδη 

Ο καφές της παρακμής πίνεται σε φλυτζάνι βρώμικο
ψήνεται σε μπρίκι άπλυτο
προετοιμάζεται απο κουτάλι αμφιβόλου καθαρότητας

το καιμάκι ίσως κόψει,
δεν θα σε νοιάξει
τα ουσιώδη θα αναζητάς

θα αργήσει να κρυώσει,
για την απόδραση που θα προσφέρει θα ανυπομονείς

θα τον πιείς γύρω στις 1:30 το μεσημέρι
με αίσθηση ώρας πρωινής,
ώρες έψαχνες λόγο απ'το κρεβάτι να σηκωθείς

ρούχα στο πάτωμα θυμωμένα θα σου φωνάζουν,
τα σπουργίτια όμως θα ακούς να συζητούν
το μόνο ουσιώδη είναι αυτό.

κ' ετσι
την πρώτη σου την τσούρα θα ρουφάς