Πασχίζω να
απαλλαγώ
από το
προσωπείο της Οδύνης!
Κάτω από ένα
Ουρανό προβλέψιμο
κι ένα φως
λαμπερό,
αναζητώ τη
βεβαιότητα της Αναγνώρισης....
Η δομή των
στιγμών της ζωής μου,
εξαρτάται από
τις δομές του χρόνου,
των αιτίων,
των συνθηκών και των συμπτώσεων!
Και το σύνολον
των στιγμών μου,
είναι της ζωής
μου η εικόνα,
όπως αυτή
συνωστίζεται
στου πλαισίου
μου τα όρια!
Μία
αδιαπέραστη γυμνότης της Πραγματικότητας!
Και αυτό μου
φέρνει Γαλήνη,
που με κρατάει
σε μιά
Δημιουργική Ετοιμότητα,
μακριά από μιά
ζωή πνιγμένη στον Φόβο
της Απελπισιάς
και της Αποτυχίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου