Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης: Βραβεία 1972

Α’ βραβείο: «Αν ήμουν πλούσιος» (Δώρος Γεωργιάδης / Σώτια Τσώτου – Δώρος Γεωργιάδης)

Β’ βραβείο: «Αγία Σοφία» (Κλειώ Δενάρδου – Μαστέλλου–Δημησιάνου / Νίκος Ελληναίος – Γιώργος Λημνιός)

Γ’ βραβείο: «Γύρνα πίσω Αποστόλη» (Μιχάλης Βιολάρης / Γιάννης Κακουλίδης – Γιώργος Κριμιζάκης)

Τιμητική διάκριση πρωτοεμφανιζόμενου συνθέτη: Στέλιος Φωτιάδης

Τιμητική διάκριση πρωτοεμφανιζόμενου στιχουργού: Δημήτρης Κωνσταντάρας

Βραβείο καλύτερου στίχου: Δημήτρης Κωνσταντάρας :Αγαπητό μου παιδί

============

Α’ βραβείο: Αν ήμουν πλούσιος

 στίχοι: Σώτια Τσώτου

Μεσάνυχτα στη γειτονιά

η φτώχεια, η γρίπη, η παγωνιά

κι ο πολιτσμάνος στη γωνιά

μες στο χιονιά.

Το υπόγειο έμπασε νερά

περνάει το τρένο και σφυρά

και κλαίν’ συνέχεια

τα μωρά στη γειτονιά.

Και δεν μπορώ να κοιμηθώ

να ονειρευτώ...

Πως είμαι πλούσιος, πως είμαι πλούσιος

πως είμ’ αφέντης, βασιλιάς, ταξιδευτής

όσα κι εσύ κι εσύ κι εσύ θα ονειρευτείς

όταν θα σβήσουνε τα φώτα της γιορτής.

Αν ήμουν πλούσιος, αν ήμουν πλούσιος

καραβοκύρης, βασιλιάς, ταξιδευτής

όσα κι εσύ κι εσύ κι εσύ θα ονειρευτείς

όταν θα σβήσουνε τα φώτα της γιορτής.

Ξημέρωμα στη γειτονιά

τρέχει ο παπάς στη λειτουργιά

το καλυμμαύκι του ως τ’ αυτιά

μες στο βοριά.

Κι ο γείτονας στ’ αντικρινό

τη σούστα ζεύει στο στενό

και βλαστημάει

τον παραγιό τον ορφανό.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=8JX6ykaJieU

======================

Β’ βραβείο:Αγία Σοφία

στίχοι: Νίκος Ελληναίος

Πόθοι μακρινοί...Χαμένη Πολιτεία!...

Νιώθαμε παιδιά, στην καρδιά, μια γοητεία!..

Χρόνια φύγαν και καιροί...

Την Παναγιά παρακαλώ, να μη χαθεί!!!

Μέρα γιορτινή, το λένε τα βιβλία...

Κάποτε θα ‘ρθει, σαν φωτιά, σαν μια μαγεία!...

Θα ‘ρθει!... Θα ‘ρθει, δεν μπορεί!...

Την Παναγιά παρακαλώ, να θυμηθεί!!!

Κορμιά μαρμαρωμένα, το θαύμα καρτερούν!...

Με χέρια παγωμένα, πώς να σταυροκοπηθούν;...

Στην εκκλησιά του θρύλου, καμπάνες δεν ηχούν!...

Μα κι αν περάσουν χρόνια, στους αιώνες θ’ αντηχούν!...

Εκεί ψηλά στους ουρανούς,

όμορφη Αγιά Σοφιά,

θα ζεις για πάντα στα όνειρά μας,

για χρόνους – για καιρούς!...

(...και ο επίμαχος στίχος του πρωτοτύπου):

Ευχή ψηλά στους ουρανούς, όμορφη Αγιά Σοφιά,

να γίνεις κάποτε δικιά μας, με χρόνους – με καιρούς!...

ακούστε: https://www.youtube.com/watch?v=sREAW9-rHBE

=============

Γ’ βραβείο: Γύρνα πίσω Αποστόλη/ στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης

Του παππού το καρυοφίλι

κρέμασες στον ώμο

κι όλο αναρωτιόσουνα

αν παίρνει φωτιά.

Σ’ ένα χάρτη χάραξες

χάραξες το δρόμο

που τραβάει ίσια

στην Αγιά Σοφιά.

Γύρνα πίσω Αποστόλη,

δυο ανθρώποι όλοι κι όλοι

δεν την παίρνουνε την Πόλη.

Είμαστε συνηθισμένοι

χρόνια στους αγώνες

κι όλο να μιλάμε

για τη λευτεριά.

Μόνοι πολεμάμε

μέσα στους αιώνες,

και θα πολεμάμε,

δόξα η Παναγιά.

Γύρνα πίσω Αποστόλη,

δυο ανθρώποι όλοι κι όλοι

δεν την παίρνουνε την Πόλη.

μπορείτε να το ακούσετε: https://www.youtube.com/watch?v=FIF-u0TrkFg