Αυτός που σκάβει στωικά την έρημο διψώντας
ξέρει: οι δρόμοι δεν υπήρξαν ποτέ δικοί μας,
μόνο η ανάσα κάτω από κάθε υποστατικό, για το πουθενά,
φανερώνοντας ένα νοητό μονοπάτι
ανάμεσα στο σκοτάδι και στην τρικυμία.
Το δέντρο παλεύει με τις ξιφολόγχες της φωτιάς
ενώ ο άνεμος υφαίνει νιφάδες στο θώρακα.
Το γυμνό ταλέντο της επιβίωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου