εισαγωγή

Θεού πληρότης. Ο καφές μου, το τσιγάρο,
η κλινική που κάθε βράδυ με σταυρώνει
σ’ ενός τα χέρια, που κοιμάται στο τιμόνι.
Το μάννα εξ ουρανού που αρνήθηκαν να πάρω.

Ο τρόμος. Ο στρεβλός εφιάλτης. Ο ιδρώτας.
Μια ρίμα που σφυρίζει, βρίζει κι επιμένει
να’ ρθη γραφή μου, για να βγη ολικώς σβησμένη.
Ο έσω Καιάδας που τον δρόσιζ’ ο Ευρώτας

Σ’ ένα παράθυρο ανοιχτό, τ’ ανάστημά μου
αθώο, φυλλομετριέται μ’ ύφος ακακίας.
Θα εμψυχωθή στον κερασφόρο της κακίας
να σκούξουν τίποτε, επί εκτάσεως άσπρης άμμου.

Η ώρα κυλάς. Διαβάζω μιαν εφημερίδα˙
με δίχως τίτλους, γράμματα, μαντάτα, ελπίδα.