Ο δικός μας ουρανός σβήνεται σε αδιάκριτα χρώματα, ανάμεσα σε νεκρούς αστερισμούς, παράλογες σκιες.
Τα χέρια κόβονται σιγά σιγά.
Αμέτρητες χειρονομίες, άσκοποι ελιγμοί, σχήματα.
Φενακίζουμε την πίστη, άσημοι παραχαράκτες, σε πορεία μ' αλαβάστρινους ενδείκτες.
Τα χείριστα συμβαίνουν στον επόμενο γυμνό ουρανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου