Λούνα Παρκ

Φεγγάρι λοιπόν το ονομάσανε

κι ας μην το συσχετίζει κανείς,

όταν στο απόγειο της «ρόδας» το αγναντεύει

να λάμνει  τόσο έρημο

στης νύχτας το στερέωμα

μάρτυρας σιωπηλός μοναδικός

όποιας αγρύπνιας μας

«Λούνα» ίσως μόνο γιατί

ἡ λέξη είναι εύηχη.

Το λάμδα πρώτα λυρικό, λυτρωτικό

σύμβολο απόλαυσης

και στη συνέχεια το νι

νωθρό, νωχελικό

σ’ όνειρα τόσο μακρινά

σε γυροφέρνει.

Στο «πάρκ» εξάλλου, για φαντάσου

παραλείπεις ένα ο

και λέξη ξένη γίνεται

 πιο θελκτική

στη μια θαυματουργή της συλλαβή

να συμπυκνώνει

τόσες και τόσες υποσχέσεις

 τόσα οράματα.

Ελάτε στο Λούνα Πάρκ λοιπόν

Εδώ ανάπηρα παιδάκια δεν θα βρείτε
ούτε άπορα.

Μια ευμάρεια μονάχα

να περιστρέφεται

όπως η γη

γύρω απ’ τον εαυτό της.