Η σπηλιά με τα Βεγγαλικά: Ποιητική Συλλογή της Ζέφης Δαράκη που έλαβε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 2015

Η λύπη
δεν είναι πάντα μια άλλη πατρίδα
που ξενιτεύει την ψυχή
Είναι ίσως
κι ένα παλιό σκαρί ξαναβαμμένο
στον ουρανό του
Είναι το πιο απόμακρο χαμόγελο
ενός αφηρημένου ανθρώπου
αφηρημένου, από όσα
του έχουν συμβεί

`

*

Μη λες πως ο ποιητής είχε
τις απαντήσεις

είχε το αναπάντητο
ή μη μου λες
πως ο θάνατος είχε τις απαντήσεις

αφού το μισό του πρόσωπο
είναι φαγωμένο απ΄ τη ζωή

`

*

Φυσούσε

Οι καθρέφτες
που ξεφύλλιζαν το χρόνο
που κλείδωναν το αίμα

να μην ηχεί τόσο εκκωφαντικά
γύρω απ΄τις πράξεις

και το θαύμα το θαύμα
που σιγά, σιγά
έγεινε ένας παλιός λεκές

Γύρω απ΄ τον κάμπο φυσούσε το θαύμα,
τότε που έκλαιγαν φιλιά στα σεντόνια


απόσπασμα: https://nefeli.fairead.net/files/NEFELI/authors/daraki/pagesFrom-daraki-spilia.pdf