κάτω απ’ τα σύννεφα την ξέχασες και βρέχεται
ένα αδιάβροχο της στέλνω και πουλόβερ, να ντυθεί,
μη μου κρυώσει και μη μου συναχωθεί.
για μένα αξίζει ό,τι πίκρα δεν μ’ αφήνει,
σαν τον καφέ που φτιάχνω σκέτο το πρωί
μα πριν τον πιω, προσθέτω λίγη …ζαχαρίνη !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου