ΘΕΜΕΛΙΟΙ ΛΙΘΟΙ
(Β΄ μέρος)
(Β΄ μέρος)
67 ΠΟΙΗΤΕΣ
και ΠΟΙΗΤΡΙΕΣ
σε
μονόστιχα ποιήματα
ISBN: 978-9925-7723-0-8
Τίτλος: Θεμέλιοι Λίθοι
Συγγραφείς:
Η ιδέα της δημιουργίας αυτού του διαδικτυακού βιβλίου ανήκει στον κ. Δημήτριο Γκόγκα.
Συγγραφείς είναι οι ποιητές, οι ποιήτριες και γενικότερα οι λογοτέχνες που παραχώρησαν και διέθεσαν τα μονόστιχα ποιήματά και στους οποίους ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα.
Επιμέλεια Έκδοσης: Δημήτριος Γκόγκας
e-mail επικοινωνίας: dimitriosgogas2991964@yahoo.com
Copyright 2020 © Δημήτριος Γκόγκας
ISBN: 978-9925-7723-0-8
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του βιβλίου με οποιοδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, ή η μετάδοση του βιβλίου ή μέρους του με οποιοδήποτε μέσο και σε οποιαδήποτε μορφή με τη γραπτή συγκατάθεση του έχοντος της ιδέα της δημιουργίας ή την αναφορά στην πηγή. Η παρούσα δημιουργία δημοσιεύτηκε, αναρτήθηκε και κοινοποιήθηκε για πρώτη φορά, τον Αύγουστο, στα παρακάτω Ιστολόγια:
Ø Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες Ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης)
Ø Κυπρίων Ποίηση και άλλες (μικρές και μεγάλες) ιστορίες λόγου
Επίσης στο ιστολόγιο : Κυπρίων Ποίηση και άλλες (μικρές και μεγάλες) ιστορίες λόγου δημοσιοποιήθηκαν ξεχωριστά οι ποιήσεις των Κυπρίων Ποιητών/ Δημιουργών.
Τέλος πρέπει να επισημάνουμε ότι αντίγραφο του παρόντος βιβλίου απεστάλη ηλεκτρονικά και σε μορφή Word σε όλους τους συμμετέχοντες Δημιουργούς και Ποιητές.
Διατίθεται δωρεάν από ποιητικές και γενικότερα λογοτεχνικές σελίδες του διαδικτύου.
Εισαγωγικό
Πηγή έμπνευσης για την δημιουργία αυτής της ανάρτησης αλλά και του διαδικτυακού βιβλίου ήταν μία ανταλλαγή απόψεων που είχα με έναν άγνωστο αναγνώστη στο διαδίκτυο με αφορμή την δημοσίευση εκ μέρους μου αναρτήσεων στο ιστολόγιο : Οι ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποιήσεως), μεμονωμένους στίχους από ποιήματα διαφόρων ποιητών και ποιητριών. Η ολιγόλογη συζήτηση είχε να κάνει με την δημιουργία της μονόστιχης ποιήσεως. Έτσι απευθύνθηκα σε όλους τους φίλους και μη ποιητές και ποιήτριες και η ανταπόκριση ήταν και άμεση αλλά και πολυάριθμη όσο αφορά τον αριθμό των μονόστιχων ποιημάτων. Σε λίγες ημέρες συγκεντρώθηκε αρκετό υλικό ικανό να γεμίσει τις σελίδες αυτού του e-book.
Τι είναι Μονόστιχο Ποίημα; Αυτό που μπορούμε να κατανοήσουμε αναλύοντας την λέξη μονόστιχο. Ένα ποίημα που αποτελείται από ένα στίχο με αυτοτελές νόημα. Μπορεί όμως ένας και μόνο στίχος να αποτελέσει μορφή ποίησης και να επισημοποιηθεί ως ενότητα στο λογοτεχνικό αυτό είδος ή τελικά είναι απλώς ένας άλλος ιδιαίτερος τρόπος που μπορεί να εκφραστεί, να εκδηλωθεί από τους λογοτέχνες η ποίηση; Όπως και να έχει δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι το μονόστιχο ποίημα είναι ένα ανάπηρο ποίημα ή μια ακρωτηριασμένη σκέψη. Το αντίθετο, το μονόστιχο ποίημα μπορεί να εκφράσει ένα βαθύτερο νόημα, μια νόηση με αρχή μέση και τέλος και να αποτελέσει γιατί όχι τη βάση, τον θεμέλιο λίθο για την συγγραφή ενός ποιήματος με τη μορφή που γνωρίζουμε. Ίσως δε, να αποτελεί και μια επικίνδυνη πρόκληση για τον ποιητή ή γενικά για τον λογοτέχνη να ασχοληθεί με το μονόστιχο ποίημα καθώς θα πρέπει να συρρικνώσει μια ιδέα μέσα σε ελάχιστες λέξεις. Μη λησμονούμε τις παροιμίες, τα αποφθέγματα, τα ρητά που μπορεί να μην αποτελούν ποίηση, είναι όμως ολιγόλογες δημιουργίες που κεντρίζουν το μυαλό και δίνουν υλικό για σκέψη και πνευματική ανάπτυξη.
Ας παραχωρήσουμε λοιπόν λίγο χρόνο από τον χρόνο μας, για να αναγνώσουμε τις νοηματικές μονάδες που διέθεσαν οι ποιητές και οι ποιήτριες και αφεθούμε στη ποιητική τους γλύκα.
Δημήτριος Γκόγκας
Συμμετέχουν οι
παρακάτω ποιητές και ποιήτριες:
1.
Χριστιάνα Αβρααμίδου
2.
Φωτεινή Κουφογάζου - Αγγουριδάκη
3.
Χρήστος Αλεξιάδης
4.
Λευτέρης Ασπρόπουλος
5.
Λίνα Βαταντζή
6.
Γιάννης Βέλλης
7.
Πέτρος Κ. Βελούδας
8.
Σοφία Σκουλίκα – Βέλλου
9.
Πάμπος Βοσκαρίδης
10.
Βασίλης Γεργατσούλης
11.
Εύα Γεωργίου
12.
Γεωργία Γιαμπουράνη
13.
Δημήτριος Γκόγκας
14.
Μαρία Γκουτζαμάνη
15.
Μαίρη Γραμματικάκη
16.
Αγγελική Γραφάκου
17.
Ελένη Δημητριάδου – Εφραιμίδου
18.
Άννα Ζανιδάκη
19.
Σοφία Θεοδοσιάση
20.
Κλεονίκη Καλαμαρά
21.
Αλεξία Καλογεροπούλου
22.
Γιώργος Ελευθ. Καραγιάννης
23.
Ανδρέας Καπανδρέου
24.
Κώστας Κατσώνης
25.
Δημήτρης Κολιδάκης
26.
Δέσποινα Κωνσταντίνου
27.
Βαγγέλης Μακρίδης
28.
Σταυρίνα Λαμπαδάρη
29.
Γιάννος Λαμπής
30.
Ιωάννης Μασμανίδης
31.
Κατερίνα Κωνσταντίνου -Μάτσιου
32.
Αλεξάνδρα Μπακονίκα
33.
Εύα Νεοκλέους
34.
Αντρούλλα Θεοκλή – Νικηφόρου
35.
Μιλτιάδης Ντόβας
36.
Λεωνίδας Οικονομίδης
37.
Άντρη Περικλέους- Ονουφρίου
38.
Μαρούλλα Πανάγου
39.
Χριστόφορος Παντελή
40.
Αδελαίδα Παπαγεωργίου
41.
Ιωάννα Παπαντωνίου
42.
Χάρης Παπασάββας
43.
Χρήστος Παπαχρυσάφης
44.
Γιάννης Παρασκευόπουλος
45.
Πάνος Παρασκευάκος
46.
Γιούλα Πατσαλίδου
47.
Γρηγορία Πελεκούδα
48.
Νίκος Πενταράς
49.
Δέσπω Πηλαβάκη
50.
Λουκία Πλυτά
51.
Τζούλια Πουλημενάκου
52.
Γρηγόρης Σακαλής
53.
Νικόλας Σαλίβερος
54.
Αντώνης Σαμολαδάς
55.
Θανάσης Καραθύμιος - Σεκλιζιώτης
56.
Ελένη Σέττα
57.
Νίκη Σκουτέρη
58.
Μαίρη Σουρλή
59.
Παυλίνα Στυλιανού
60.
Ελένη Σωφρονίου - Στρατή
61.
Γεώργιος Τασούδης
62.
Σωτηρούλα Τζιαμπουρή
63.
Ρούλα Τριανταφύλλου
64.
Τάκης Τσαντήλας
65.
Πέτρος Τσερκέζης
66.
Ελένη Τυρίμου
67.
Βαγγέλης Φίλος
Μαρούλλα Πανάγου
Ας κρατάμε όμορφη την ψυχή μας είναι η μόνη ομορφιά που δεν μπορεί να την φθείρει ο χρόνος.
*
Στο χέρι μας είναι να διαλέξουμε αν θα είμαστε απογοητευμένοι η γοητευμένοι απ την ζωή.
*
Αλλαγμένοι όσο ποτέ κι όμως πεισματικά απαράλλαχτοι.
*
Να σταματούμε στο τοίχος του φόβου που πίσω του καραδοκεί ο ζωντανός εφιάλτης μας
Χριστόφορος Παντελή
Τι κι' αν οι άνθρωποι κοιτάνε; Πάντα θα κοιτάνε από μακριά, αλλά το βάθος της καρδιάς μου μόνο εσύ.
*
Τον Ήλιο κοίταξα φεγγοβολούσε, κι' είπα ξημέρωσε και ζω, σ' ευχαριστώ.
Αδελαίδα Παπαγεωργίου
Λέω να βάψω στο χρώμα της καρδιάς μου τους τοίχους
*
*
Ο έρωτας… ακόμα μια θεατρική παράσταση…
*
Ιούλιε σε αποχαιρετώ με ευγνωμοσύνη! Ακόμη τα πόδια μου πατούν στη γη και ο ουρανός είναι στη θέση του!
*
Θα γίνουν τα ταξίδια …άπιαστα όνειρα…
*
Μην μου λέτε να ζήσω όπως θέλω. Με κρατούν αιχμάλωτη οι υποχρεώσεις
*
Μέσα στα ασύστολα ψέματα κρυφακούει η αλήθεια…
Η συγνώμη είναι η μοναδική διέξοδος για να ηρεμήσει η ψυχή σου…
*
Τα λόγια σου χάραξαν αιματηρά χαρακώματα στη ψυχή μου…
*
Προσπαθώ να βρω τις συντεταγμένες. Το μήκος και το πλάτος της αγάπης…
Ιωάννα Παπαντωνίου
Μάζεψα αστερόσκονη με την απόχη τ’ ουρανού να ντύσω τα όνειρά μου…
*
Άφησα την Ηχώ να σκορπίσει της ψυχής μου τις φωνές στα κύματα…
*
Λυτά τα μαλλιά αντιμάχονται τ’ ανέμου την οργή…
*
Λευκές φτερούγες λεκιάζουν το μαύρο σου φόντο, μα εσύ δεν λες να πετάξεις…
*
Δάκρυσαν τα σύννεφα να γελάσουν οι ψυχές…
*
Ρίζες αλυσίδες κρατούν δέσμια τ’ ανθισμένα μας κλωνάρια…
*
Των ψυχών η απόδραση έχει το τίμημά της…
*
Του χρόνου η κλεψύδρα μετρά τα όνειρά μας…
*
Αποταμιεύουμε ελπίδες για το αύριο, μη στερηθούμε…
*
Εκεί που αγκαλιάζει γη κι ουρανό ο ορίζοντας, ακροβατούν τα όνειρα…
*
Ακολούθησε τη φεγγαρόστρατα να φτάσεις στο δικό σου αστέρι…
*
Τα χνάρια στην άμμο δεν τα σβήνει το κύμα, αλλά η ζωή…
Παπαχρυσάφης Χρήστος
Και αν τον κόσμο γύρισα τον ίδιο ήλιο είδα!
*
Κατάλαβα τι σημάνει ζωή τη στιγμή που πέθαινα!
*
Εκβιασμός, φανατισμός, εκφοβισμός, διαμελισμός, η εξέλιξη!
*
Είπα τα μυστικά μου στη θάλασσα και αυτή τα διέδωσε με το πρώτο της κύμα!
*
Η φωτιά της ματιά σου μόνο με δάκρυ σβήνει!
Γιάννης Παρασκευόπουλος
Για να τραβήξεις κατά τον ήλιο πρέπει να ξέρεις το δρόμο του
*
Δεν φτάνει που γίναμε αριθμοί αποκτήσαμε και πρόσημο
*
Η απόσταση δεν υπολογίζεται σε μέτρα αλλά σε συναισθήματα
*
Σε κόσμο υπανθρώπων άνθρωπο δεν θα βρεις
*
Το όνειρά μας δόθηκαν αντιπαροχή και δεν κρατήσαμε ποσοστό συνιδιοκτησίας
*
Κρυφτό παίζουν τα παιδιά όχι τα συναισθήματα
*
Φεγγάρι μην φωτίζεις σπίτια και δρόμους αλλά τις σκοτεινές ψυχές των ανθρώπων.
*
Σε όσους αγνοούν την παρουσία σου στείλε απλά τη λήθη σου.
*
Το να είσαι γυναίκα είναι θέμα γέννησης το να είσαι θηλυκό θέμα ταλέντου.
*
Το σκοτάδι πάντα ψεύδεται
*
Στο έρωτα και στο πόλεμο πρέπει να επιτεθείς για να νικήσεις.
*
Σε όσους έχεις φερθεί πλουσιοπάροχα μην αποδέχεσαι τα ψίχουλά τους.
*
Η προσπάθεια είναι το ήμισυ της επιτυχίας το έτερον ήμισυ της είναι η επιμονή.
*
Οι μάχες της ζωής κερδίζονται από τους αγωνιστές της.
*
Μην επιζητάς την πτώση του άλλου αλλά την άνοδό σου δίπλα του.
*
'Όσους ενώνει η μοίρα άνθρωποι και καταστάσεις δεν τους χωρίζουν
*
Νικάει η αγάπη την απόσταση με υπομονή και επιμονή
*
Αντί της σιωπής προτιμώ την άρνηση.
*
Αν η πόρτα που κτυπάς δεν ανοίγει γκρέμισε τον τοίχο δίπλα της.
*
Και το απλό έχει την πολυπλοκότητά του.
*
Μην ξοδεύεις τα ακριβά σου όνειρα σε ευτελείς ανθρώπους.
*
Στο όνειρο πάντα να λες καλημέρα.
Πάνος Παρασκευάκος
Σιώπα και άκου τα παιδιά, έχουν κάτι να πουν.
*
Δεν μ’ άρεσαν ποτέ οι κύκλοι, που έχουν τέρμα ίδιο με αρχή.
*
Ποτέ δεν μ’ άρεσε το σκάκι, που έχει τα πιόνια στη πρώτη τη γραμμή.
*
Χαμένες αξίες, μασκέ και σωσίες, του θέλω απληστίες και ματαιοδοξίες.
*
Του χρόνου αναβάτες, στον κόσμου διαβάτες - απλά σαν θαμώνες.
*
Απ’ το ΑΜΗΝ ως το ΑΜΑΝ, μια δρασκελιά ταξίδι .
*
Κάποτε θα συναντηθούμε, χωρίς χρώμα, φυλή, γλώσσα, θρησκεία.
*
Ειν’ η ζωή μας δανεικιά, σε ενός θεού τεφτέρι.
*
Όσο η ευθύνη θα ψάχνει ιδιοκτήτη, το μέλλον θα μοιάζει με το χθες.
*
Όσο το αύριο στο σήμερα μένει ,έστω και έσχατη, ελπίδα πεθαίνει.
*
Αγαπώ τόσο τους θύτες όσο και τα θύματα, κι’ έτσι αγάπησα και μένα.
*
Όποιος στο αύριο ελπίδα γυρεύει, σ’ άγονη γραμμή τη ζωή ταξιδεύει.
*
Όσο δεν λέτε τους ξέρω - τους είδα ,ο χρόνος σκοτώνει την κάθε ελπίδα.
*
Σε ελπίδα ζωή δεν σε πούλησα και στον φόβο δεν σ’ έχω χαρίσει .
*
Όσο κι’ αν τρέξεις ποτέ δε θα σωθείς, μόνη ελπίδα, να αντισταθείς.
Νίκος Πενταράς
Χωρίς
Χωρίς την παρουσία σου διψούν τα περιβόλια.
*
Φυλακτό
Φύλαξα στα φυλλοκάρδια το φιλί σου φυλαχτό.
*
Ταύτιση
Βλέπω με τα μάτια σου και ζω με την καρδιά σου.
*
Ταξίδι
Το κορμί σου υδρόγειος κι εγώ ταξιδευτής.
Δέσπω Πηλαβάκη
Αδύνατον να δραπετεύσω από τον εαυτό μου
*
Πάνω σε κείνα τα βουνά ξέχασα την καρδιά μου
*
Μια καρδιά ναυαγεί μεσοπέλαγα
*
Μια βάρκα χωρίς πυξίδα η ζωή
*
Στην καρδιά μου γύρε να ξαποστάσεις
*
Γίναν τα μάτια σου το φως του κόσμου
*
Η προσμονή του γυρισμού μόνη χαρά
*
Ζωντανή η ελπίδα γεννά το όνειρο
*
Ακούμπησε η απελπισία στο παραμύθι να ξαποστάσει
*
Στους διαδρόμους της φαντασίας σεργιάνισα την αγάπη
*
Ευτυχία είναι ο τρόπος που με κοιτάς μες τα μάτια
*
Αγκομαχά ο χρόνος καθώς φεύγει και χάνεται
*
Φως της ζωής τα μάτια σου , το βλέμμα σου ζωή μου
*
Έτσι με βρήκε η ζωή και φόρεσε χειροπέδες στα νιάτα μου
*
Του Φθινοπώρου τα κίτρινα φύλλα όμορφο σάβανο μιας ζωής
Λουκία Πλυτά
Μέσα στον ήλιο τίποτα δεν μένει ασυγχώρητο.
*
Γαλήνη θα πει κερδίζω. Αν τίποτα δεν έχεις να κρύψεις τίποτα δεν έχεις να φοβηθείς.
*
Αυτό που είσαι, που πράττεις μονολογεί, ό,τι μεγαλειώδες μόνο από έρωτα συμβαίνει.
Τζούλια Πουλημενάκου
Ελευθερία, εσύ της αλήθειας αγέρωχο στεφάνι!
*
Πίσω απ’ τις πτυχές της πανσελήνου κρύβεται ο νους!
*
Ακριβή μου θάλασσα, εσύ κι ο ήλιος το μυστικό μου!
*
Από τη μήτρα της γης γεννιέται η αγάπη!
*
Μίλα μου γι’ αγάπη ν’ αλλάξει τροχιά ο κόσμος!
*
Η νύχτα λύνει τον μαύρο μανδύα της και φανερώνεται λευκή η μέρα!
*
Μέσα στην αχανή όαση του νου ιχνηλατώ την άβυσσο.
*
Όταν ο ποιητής γράφει, η πένα του μετουσιώνεται σε φως.
*
Σκιαγραφώ μ’ ένα χαμόγελο τον σιωπηλό ήχο της απλότητας.
Νικόλας Σαλίβερος
Δεν υπάρχει εμπόδιο, το νιώθω, δυο καρδιές με πίστη να ενωθούν.
*
Τραχύς, μακρύς και δύσβατος ο δρόμος της αυτογνωσίας.
*
Η απώλεια ενός φίλου, στην αυλή σου, θλίψη μέλλοντος κι’ απορίας σκέψη αφήνει.
*
Είθισται ο αθώος ν' αυτοκτονεί κι' όντας πεθαμένος του ρίχνονται οι ενοχές.
*
Χάρισε λίγο χρόνο στη μητέρα σου… Αυτή πάντα συγχωράει… Ο χρόνος ποτέ!
Αντώνης Σαμολαδάς
Είσαι εσύ και σε αποδέχτηκα γιατί για μένα είσαι το παν !
*
Είμαι εδώ για να γεννήσω ότι έχεις ανάγκη !
*
Τον έρωτα μπορείς να τον γνωρίσεις μόνο στα μάτια μιας γυναίκας
*
Θάνατος ο έρωτας αθάνατο σε βαπτίζει !
*
Μπορεί να μην είμαι ο έρωτας που περίμενες, είμαι ο έρωτας που χρειάζεσαι...
*
Θα αντάλλασσα κάθε λέξη, κάθε στίχο, κάθε ποίημα, για λίγες στιγμές ευτυχίας μαζί σου.
*
Πάντα μέσα από τις λέξεις μου με αγωνία σε αναζητούσα.
*
Οι κόκκινα γραμμές δεν είναι για να ορίζουν όρια αλλά για να καταπατώνται...
*
Κλέβει καρδιές το φιλί σου και εγώ έχω μόνο μια καρδιά να χάσω...
*
Είναι και κάποιες γυναίκες τόσο κοντά και στο μακριά…
*
Όλες μου οι λέξεις εσύ
*
Στην εκπνοή των χειλιών σου αναστήθηκε ο έρωτας...
Ελένη Σέττα
Στίχο μονό μου ζήτησες, μα που θα τον χωρέσεις;
*
Ο πόνος είναι άπονος και την ψυχή γερνάει.
*
Σαν αγαπάς και σ' αγαπούν άλλο να μην γυρεύεις.
Νίκη Σκουτέρη
Νιώθουμε πάντα νέοι κι ενεργητικοί όσο οι γονείς μας ζουν.
*
Για να γίνεις ένδοξος όχι μόνο να ονειρεύεσαι αλλά να αγωνίζεσαι κάθε μέρα, κάθε ώρα!
*
Μην γεμίζεις με φθόνο, θα τον πληρώσεις αρκετά κάποια στιγμή.
*
Πες καλημέρα, χαμογέλασε, νίκησε την μοναξιά.
*
Κυνηγώντας κι αγωνιώντας για το μέλλον χάνεται το παρόν.
*
Η καθαρή και ίσια ματιά φανερώνει άνθρωπο φωτεινό και δυνατό.
*
Βήμα βήμα χτίζεται ένα σπίτι. Βήμα βήμα στηρίζεσαι και στη ζωή σου.
*
Χαμογέλασε και θα λάμψει όλη η φύση, η σκοτεινιά θα διαλυθεί.
*
Οι νέοι ελπίζουν, οι ηλικιωμένοι πίνουν από τις αναμνήσεις και την πείρα τους.
*
Όσο ο χαρταετός αντιστέκεται στον άνεμο τόσο η πίστη και η επιμονή κερδίζουν.
*
Ποιος διδάσκει καλύτερα; Αυτός που μιλά συνεχώς ή αυτός που σιωπά;
*
Μια ζωή προσπαθώ να σβήσω τις μαύρες βούλες μέσα μου. Φταίει μάλλον το σφουγγάρι.
*
Σκόρπισε ελπίδα, ρίξε σπόρους, πότισε και φρόντισε καλά την γη σου. Κέρδισες!
*
Για να γίνεις έμπειρος και σοφός κοίταξε κατάματα το παρελθόν σου. Σε διδάσκει!
*
Ένας κούφιος άνθρωπος είναι ίδιος με ένα κενό μπουκάλι. Κάνουν την ίδια φασαρία.
Μαίρη Σουρλή
Της καρδιάς οι ρωγμές τ' ασημένια φιλιά, ουράνια ανεβάζουν τη χαρά!
*
Οι αβάσταχτοι πόθοι σηκώσανε φωνές, νεφέλες αταξίδευτες σαν απαλές ψυχές...
*
Γλάροι καρδιές ψηλά... ψηλά με το λεβάντε... λούζονται μες στον ήλιο...
*
Όσο δίνουμε φως στην ψυχή, τόσο η καρδιά θα πιάνει ουρανό!
*
Όταν αγάπη φιλεύεις εξαίρετη πανοπλία υφαίνεις...
*
Όσο μέσα μας η ομορφιά κατοικεί, μας υψώνει πιο ψηλά!
*
Σκέψεις που ανθίζουν στο φως, σκορπούν άρωμα ελπίδας και φλόγα δύναμης!
*
Η αγάπη ρίχνει ένα - ένα τα αγκάθια απ' τα τριαντάφυλλα και μένουν τα ροδοπέταλα!
*
Στιγμές στο πέρασμα των ανέμων σφραγίζονται στην ψυχή μας!
*
Κάθε φύσημα σκορπά τ' άρωμα, που τρελαίνει άστρα μιας προσδοκίας!
*
Ότι απ' το σήμερα αποκομίζεις... πιο κοντά στο αύριο πλευρίζεις.
*
Νάμα ότι καλό αποχτήσεις στους χρόνους, η μόνη τιμή που αξίζεις να συναντήσεις το αιώνιο.
*
Αν θελήσω να τιμωρήσω τον εαυτό μου, λιγοστεύω τις πλέριες στιγμές... που ζω μες στ' όνειρο μου!
*
Πώς να ξεγελάσεις το χρόνο αν χαθεί τ' άρωμα του ταξιδιού;
*
Τραγούδι μακρινό της νύχτας το μυστήριο.
*
Με δυο φτεροκοπήματα κι έναν αυλό, υψώθηκε το ποίημα πέρασε τη μυρτιά!
*
Οι λυροφόροι άνεμοι της ποίησης διανθίζουν τη ζωή μου!
Παυλίνα Στυλιανού
Όταν σίγησε ο ουρανός σίγησε και η ψυχή της ποίησης
*
Δεν άφησες το παράθυρο ανοιχτός και χάθηκε το μήνυμα των πουλιών
*
Άκου τον ήχο της καρδιάς που ντύνει την ημέρα γιορτινά
*
Ζωγράφισε με τις λέξεις για να δώσει σχήμα στη ζωή της
*
Ξεφυλλίζοντας την ποίηση ταξιδεύουν οι λέξεις και φτιάχνεις το όνειρο
*
Η αγάπη είναι θάλασσα πλατιά που δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε μια μόνο αγκαλιά
*
Τα δάκρυα της βροχής είχαν την γεύση πικραμύγδαλου μετά από την φυγή
*
Θρόισμα ήτανε που άκουγε τα μυστικά του ανέμου
*
Ερωτική φαντασία προβάλετε αφήνοντας τον ήχο του βιολιού του να ξεχυθεί
*
Όταν τα βήματα κυλάνε μέσα στους δρόμους με μια παράξενη σιγή που απλώνεται γύρω το μυαλό απλά ταξιδεύει
Ελένη Σωφρονίου - Στρατή
Μέσα από τις βουβές κραυγές ανθίζουν πάντα οι λέξεις.
*
Στ’ αλάλητα, στ’ ανείπωτα, λύπες ακροβατούνε μα οι κουβέντες των ματιών, με τις σιωπές τους ζούνε.
*
Έφευγες και ξεμάκραινες όλο και πιο κοντά μου.
*
Θα ρθεις. Το ξέρω μια βραδιά, πριν η ζωή νυχτώσει
Ένα αύριο γνωρίζει τη μαγεία του σήμερα.
*
Μέσα από τη σιωπή μου γνώρισα εμένα.
*
Το διαβατήριο της ζωής μου είναι η αλήθειες μου.
*
Γυμνή η ψυχή καταπίνει τους φόβους.
Ρούλα Τριανταφύλλου
Είμαι ελεύθερη σ’ ένα στίχο.
*
Στα όνειρά μου ονειρεύεται η θάλασσα.
*
Ανασκαφή μη κάνεις στη γη παλιών αμαρτημάτων.
*
Η ελπίδα με το θάνατο μετριέται.
*
Τα μάτια σου είναι πατρίδα της ψυχής μου.
*
Έρημη πόλη η ψυχή μου.
*
Τα τελευταία δάκρυα πορεύονται σαν όνειρα αστέγων.
*
Έριξα άγκυρα στο ακρωτήρι των δακρύων.
*
Απέραντη η μοναξιά δίχως ένα ποίημα.
*
Καράβι με όνομα Χίμαιρα δε θα ξανάρθει.
*
Στα αθεμέλιωτα σπίτια δεν ριζώνουν ελπίδες.
*
Τα λόγια μου κόβουν τη νύχτα στα δυο.
*
Στο ταξίδι καμία Ιθάκη.
*
Έγιναν προσευχή οι κτύποι της καρδιάς.
*
Σε χρόνους ξύλινους κρατώ τις μνήμες.
Τάκης Τσαντήλας
Σε αναπνέω έρωτα! Για σένα γράφω κι εξυμνώ την ομορφιά και την παραφροσύνη σου.
*
Ατέρμονος ωκεανός τα μάτια σου. Με προ(σ)καλούν, με ταξιδεύουν και με πνίγουν.
*
Εμείς μαζί θ’ αναζητήσουμε το μέγιστο, το τόσο απλό, το γλυκοχάραμα.
Πέτρος Τσερκέζης
ΣΤΑ
ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΠΙΝΩ ΤΟ ΚΡΑΣΙ
(από
τη συλλογή: Ήλιος ο Κορινθιακός)
Εγώ κρασί δεν έπινα, ρακί για να μεθύσω,
Τώρα τα πίνω και τα δυο για να σε λησμονήσω…
Δημοτικό
Στα χείλη σου πίνω το κρασί, στα μάτια την αγάπη
Στον Πωγωνίσιο το χορό σπάζω καημούς και πίκρες
.*
Πορτοκαλιά
της γειτονιάς ξένοι τα τρων τα φρούτα.
*
Πάρε με λέξη δροσερή, πηγάδι της ψυχής μου.
*
Κίτρινο φύλλο στο παράθυρό μου,
Πώς να διαβάσω την παλάμη σου;
*
Αμυγδαλιά στα άνθη σου με πόνεσε η άνοιξη.
*
Μες το αλώνι του χορού, πάλευε με το χάρο.
*
Γράμμα σου στέλνω πορφυρό, τριαντάφυλλο γραμμένο.
*
Στους ώμους βράχους σήκωσα και Σίσυφος δεν είμαι.
*
Στα βλέφαρα του φεγγαριού κρέμασα το μεράκι.
*
Ρίξε, ουρανέ μου μια βροχή μας έπνιξε η σκόνη!
*
Σταμάτα άνεμε πικρέ, τι έγινες μοιρολόι!
*
Μπουμπούκιασαν οι λέξεις μου στου κεραυνού τι ρίζα.
*
Πέτρες Κορινθιακές πατώ για ν’ ανεβώ στο χρόνο.
*
Την πίκρα που ‘χω στην καρδιά γιατρεύει το κλαρίνο.
*
Μια μαργαρίτα λιόχαρη τον ήλιο προσκυνάει.
*
Τον ελαιώνα ασήμωνε η σελήνη όλη τη νύχτα.
*
Όταν ξυπνώ τη χαραυγή βλέπω κλαμένα ρόδα.
*
Τι έχεις παιδάκι μου που κλαις και πίκρανες τη μέρα;
*
Σε ξένο τόπο έχασα τον μίσχο της ελπίδας.
*
Πατάω στεριά και θάλασσα πατρίδες του καημού μου.
*
Γιορτινή μέρα λιόχαρη, πανηγυρίζει ο κόσμος
Χρυσή φωλιά στα μάτια σου χτίζει το χελιδόνι.
*
Μια βάρκα πάει στα κύματα σαν όνειρο χαμένο.
*
Στον Πάπιγκο σκαρφάλωσα και ξέχασα να κατέβω.
*
Χιόνι λεπτό με σκέπασε, με λιώνει ήλιος αγάπης.
*
Γίνομαι ρόδο φλογερό, το Μάη τον ερωτιάρη.
*
Αρχαίες πέτρες διάβασα, δρασκέλισα αιώνες.
*
Αυτά τα φρούρια τα τρανά τ’ αμύνονται οι νεκροί μας.
*
Αυτές οι πέτρες οι σκληρές, τραπέζια ιστορίας.
*
Έστρωσε δείπνο ο Όμηρος, που συνεχίζει αιώνες!
*
Τρώω και πίνω και μεθώ και καίγομαι στις φλόγες.
*
Του Δούρειου Ίππου η κοιλιά φλόγες κόλασης έχει.
*
Τολμώ, στα μάτια σε κοιτώ, είναι θολός καθρέφτης.
*
Τα χέρια σου στους ώμους μου με περιστέρια μοιάζουν,
Πότε λαλούν μες στα μαλλιά, πότε άνθη πασπαλίζουν.
*
Άκουσέ με λίγο, δεν τ’ άρπαξε όλα τα λόγια ο άνεμος.
Ελένη Τυρίμου
Πίστεψε στο όνειρο μην γίνεις λαθραίος επιβάτης.
*
Με τα ακροδάκτυλα της ψυχης μου σε ζωγράφισα μην μου χαθείς...
*
Ταξίδια δεν κάναμε ποτέ, απλά εμείς είμαστε το ταξίδι.
*
Κανείς δεν κράτησε το χέρι του φονιά, θρηνούσανε το θύμα.
*
Καράβια μικροτάξιδα έκαναν τις ζωές μας, ούτε κουπί πιάσαμε.
*
Πίσω αυτό βουρκωμένο σου βλέμμα λάμπει ο ήλιος.
*
Το χάδι της στοργής σου στόλισε με λάμψη την απλότητα.
*
Το αυθεντικό σου γέλιο σφράγισε, την κραυγή της λύπης, της απόγνωσης.
*
Το τραγούδι σου αυτό το λένε οι γρύλοι μυρίζει η άνοιξη...
*
Πάντα θα υπάρχουν λευκά Περιστέρια, χελιδόνια να φέρνουν την άνοιξη κρατήσου.
*
Η ψυχή σου ολάνθιστο ρόδο απλά εγώ τις μυρωδιές σφαλίζω.
Επιμέλεια Έκδοσης: Δημήτριος Γκόγκας
Έκδοση: e-book
ISBN: 978-9925-7723-0-8
1 σχόλιο:
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΜΟΝΟΣΤΙΧΩΝ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΑΥΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου