Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

ΕΝΑΠΟΚΕΙΤΑΙ / Στέφανος Ζυμπουλάκης

Τώρα που η ψυχή λευκά
τον πόνο εξωραΐζει
 
κι η ομορφιά του ήλιου
απογυμνώνει το σκοτάδι
 
βάλε το χέρι σου θεέ μου.
 
Τάραξε τα νερά στην κολυμβήθρα σου,
 
δεν ακούς τη σαύρα
που μασάει τα χώματα και τα σκουλήκια;
Σε κάθε επίκληση,
 
καθώς επέρχονται οι μέρες,
 
πεθαίνουν στην τέφρα και τη ρίζα τους
οι "Βαμβακάδες"
 
όπως ακριβώς το όνειρο
 
που γεύεται ανίκανο το φως.
 
Εδώ η ζωή είν΄ ακριβή
κι ο άρχοντας πεθαίνει,
 
άσε τον άλλο που ακόμα τυραννά
τη σκέψη του για πίσω
 
υπομονή, υπομονή.
Σε τούτο το μυστήριο
 
που κομποδένεται με τ΄ άπειρο και το κρανίο
 
και το δαιμόνιο
 
κοιτάζει ανήλιαγα τον κόσμο
 
μια σταγόνα από φως η ανιστόρηση.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σκοπός μας είναι η δημιουργία μιας Ανθολογίας Ποιημάτων από το σύνολο των Ελλήνων Ποιητών- Ποιητριών αλλά και ορισμένων ξένων, καθώς επίσης και κειμένων που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μας. Πιθανόν ορισμένοι ποιητές και ποιήτριες να μην έχουν συμπεριληφθεί. Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη ενέργεια του διαχειριστή του Ιστολογίου αλλά είναι τυχαίο γεγονός. Όσοι δημιουργοί επιθυμούν, μπορούν να αποστέλλουν τα ποιήματά τους

στο e-mail : dimitriosgogas2991964@yahoo.com προκειμένου να αναρτηθούν στο Ιστολόγιο.

Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι σεβόμαστε πλήρως τα πνευματικά δικαιώματα του κάθε δημιουργού, ποιητή και ποιήτριας και επισημαίνουμε πως όποιος δεν επιθυμεί την ανάρτηση των ποιημάτων του ή κειμένων στο παρόν Ιστολόγιο, μπορεί να μας αποστείλει σχετικό μήνυμα και τα γραπτά θα διαγραφούν.

Τέλος υπογράφουμε ρητά ότι το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό και πως δεν η ανάρτηση οποιουδήποτε κειμένου, ποιήματος κτλ γίνεται με μοναδικό στόχο την προβολή της ποίησης και την γνωριμία όλων όσων ασχολούνται με αυτή, με το ευρύτερο κοινό του διαδικτύου.