Αδειάζουν τις μέρες για να κατοικηθούν αλλιώς,
έτσι που πυκνοκατοικείται ο χρόνος μέρα με τη μέρα,λεπτό το λεπτό,μού λες...ασφυξία.
Φωτογραφίζω δέντρα, σού απαντώ,ένα νεοσύστατο δάσος,
εκεί να μείνεις μέχρι να γεννήσουν τα όνειρα σου.
Γιατί έχεις μια ανἀλαφρη καρδιά, μη σού την πάρει ο αέρας,
γιατί έχεις μιά μετάνοια, μην τη φυλάς για τον Θεό.
Και πέντε δράμια αλήθεια.
Κρύψου στον ίσκιο μιάς λέξης , θα δείς.
Αλλάζουν οι μέρες
και θα κατοικηθούν αλλιώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου