Σε είχα δει να στέκεσαι
στου λιμανιού την άκρη
εκεί, που αφρίζει η θάλασσα
της λησμονιάς το δάκρυ
Σε είχα δει να ακουμπάς
της μουσικής τα χείλη
που τα φιλάει ο θάνατος
και ζωντανεύουν θρύλοι
Φλέρυ που πας το καλοκαίρι
μ' ένα τραγούδι, ένα αγέρι
που τρέχει σαν την αστραπή
Φλέρυ και στάζει ο Χειμώνας
στην άκρη μιας πευκοβελόνας
την πληγωμένη σου σιωπή
Σε είχα δει να χάνεσαι
στου ποταμού την κοίτη
εκεί, που κάνουν έρωτα
τα λόγια του Ελύτη
κι η αγάπη μες τα μάτια σου
κυνηγημένο ελάφι
που έψαχνε μάταια να κρυφτεί
στις νύχτες του Καβάφη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου