του Μιλτιάδη Μαλακάση
Στα παιδικά μου
χρόνια, ο πιο μεγάλος
αξάδερφός μου μ'
έπαιρνε μαζί
στα πανηγύρια,
που ήτανε, παρ' άλλος,
πρώτος στην
ομορφιά και στην ορμή.
Τι ωραίος! Τον
θυμούμαι, αστροβολούσε*
καβάλα στο φαρί*
του, βυσσινιά
φέρμελη*
χρυσοκέντητη εφορούσε,
γιουρντάνια* από
βενέτικα φλουριά.*
Του Καπετάν πασά
φόραε την πάλα*
και το χαρμπί*
του Μπότσαρη, και δυο,
στου σελαχιού*
του ανάμεσα τη σπάλα,
πιστόλια από τ'
Αλή το θησαυρό.
Φουστανελίτσα
φόραε ζυγιασμένη*
και κάλτσες και
τσαρούχια φουντωτά,
παραγγελιά απ'
τα Γιάννενα φερμένη,
γαντζούδια*
πρεβεζάνικα, ασημιά.
Έτσι σιαγμένος,
κι έχοντας στον ώμο
το καριοφίλι,*
χαίτη και λουριά
στο χέρι του,
ελαμπάδιζε* το δρόμο,
χιμώντας* απ'
την Πύλη* την πλατιά.
Κ' εγώ, λίγο
ξοπίσω του, όλο θάμπος,
στο γλήγορο
αλογάκι μου κι εγώ,
δυνόμουν* ναν
τον φτάνω, κι ήμουν σάμπως*
να 'χα φτερά,
κορμάκι αερινό.
Κι ως τρέχαμε,
θυμάμαι, τα κλεισμένα
στο τουνεζί*
φεσάκι του, σγουρά,
σκόρπια τριγύρα,
φέγγανε, σαν ένα
γνεφάκι* απ'
αναμμένη αθημωνιά.*
Κι ως πύρωνεν
ακόμα στη φευγάλα,
τρικυμισμένος κι
όλος μες στο φως,
χρυσόχυτος μου
εφάνταζε καβάλα,
σαν τον
Αϊ-Γιώργη, λίγο πιο μικρός...
Ω! το λεβέντη
του Μεσολογγιού μας,
τον ήλιο της
αυγούλας μου ζωής!
Και να μετρώ,
και να 'ναι, ο Τάκη-Πλούμας,
τριάντα τρία
χρόνια μες στη γης...
Επεξηγήσεις:
* αστροβολούσε: έλαμπε σαν άστρο
* φαρί: άλογο
* φέρμελη:
γιλέκο χρυσοποίκιλτο
* γιουρντάνια: γιορντάνια, περιδέραια από χρυσά νομίσματα
* φλουριά: χρυσά νομίσματα
* πάλα: δρεπανοειδές σπαθί
* χαρμπί: διακοσμητικό
μαχαίρι
* σελάχι: δερμάτινη ζώνη
* ζυγιασμένη: φτιαγμένη καλά
* γαντζούδια: κοσμήματα
με πόρπες ή αλυσίδες
* καριοφίλι: μακρύκαννο τουφέκι
* ελαμπάδιζε: περνούσε το
δρόμο σαν λαμπάδα
* χιμώντας: βγαίνοντας ορμητικά
* Πύλη: στο βόρειο τμήμα του
Μεσολογγίου
* δυνόμουν: προσπαθούσα
* σάμπως: σαν
* τουνεζί: τυνησιακό, κόκκινο
* γνεφάκι: συννεφάκι (εδώ μεταφορικά τα μαλλιά)
* αθημωνιά: θημωνιά, σωρός από
στάχυα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου