Οι λύκοι απόψε
δεν θα χαρούν ,
την πανσέληνο
ματωμένη
δεν θα
ξαναδούν.
Τα μαύρα μάτια
σου
το φως της
ντύθηκαν,
προβολείς
αστεριών έγιναν και
φέγγουν
εκτυφλωτικά
σπάζοντας το
πορφυρό φεγγάρι.
Οι εχθροί
στους δρόμους τρέχουν
με
δεκανίκια,προσφέροντας λουλούδια
δεν μας
ξεγελούν.
Κοιμήσου ήσυχα
αηδόνι μου
όπως ο κούκος
στο ξύλινο ρολόι μου,
μην
δυσπιστείς,
η λίμνη
αντιφέγγισε το φως σου.
Δες το
κρεμασμένο στα σχοινιά του ουρανού.
Οι φλόγες της
πανσέληνου
για σένα
επαναστατούν,
μετράς τις
σπίθες κι αυτές λιμάζουν
τα όνειρα στα
παρτέρια του νου.
Απόψε όλα
έχουν να κάνουν με σένα ,
απόψε αναπνέω στάλες φωτός
απ' τις
μυρμηγκοφωλιές της πανσέληνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου