Αύριο.

Αφήνω την Ευκαιρία

στο βάθος του χρόνου

και στις κλειδωμένες κάμαρες....

Στο τέλος του δρόμου,

Αύριο,

θ' αρχίσει μιά  Νέα Εποχή,

δίχως οδοιπόρους και Ξεδιψάστρες Πηγές,

και με τη Σιωπή σαν Καταιγίδα,

να σκεπάζει τις κραυγές

των Απογοητευμένων Αγέρηδων!

Μιά Πικρή, Άναυδη και Ασυλλάβιστη Άνοιξη,

κρέμεται από τις Ελπίδες των Ολίγων,

που περπατάνε ξυπόλητοι

στο ξεριζωμένο χορτάρι

της Αποξηραμένης Αγάπης,

και των χλωμών Αισθημάτων.