των λέξεων λάμψη στο πιο ωραίο.
Πόσο είσαι όμορφη
Η λύπη να συρθεί μές στις βραγιές τους σώματος και να βλαστήσει
στο πιο ωραίο στήθος
βλέμμα ομορφιάς.
Πόσο είσαι όμορφη
Σταγόνες ύμνου, σπείρατε ψηλά
την παλαιάψυχή μου.
Πένθιμη παραφορά,με παρηχεί
καινούργια ολόκαρδη χαρά.
Πόσο είσαι-
Κύματα ολόχρυσα που πλημμυρούν
οξειδωμένο άργυρο, το ποίημα,
μέσα μου σε κοιτώ, σαστίζω,
ήταν ανάγκη έτσι να μιλώ.
Πόσο είσαι
η ζωή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου