ανδρειοσυνη (απόσπασμα)

Σπήλαια κι αγέρι μ΄ έθρεψαν και μ΄ έκαναν φοβέρα
κι όλη μου την ζωή περνώ, στα όρη πέρα ως πέρα

τσι ρίζας να ΄μαι θέλημα του γένους να΄ μαι χάρη
να ορθοπατώ τζι κορυφές, τσι Κρήτης με καμάρι

αρχές με ορίσαν πατρικές ποτέ να μην δειλιάσω
τον άρχοντα μην προσκυνώ, τον δούλο μην πειράζω

............

Μα και αν αλήθεια θα γενεί, 
η μήτρα αυτού του τόπου, 
από τη ζέστα των χωριών
και απ΄ τα σπαρτά του κάμπου
και απ΄ την αρμύρα τσι θάλασσας
και απ΄ το βουνίσιο αγέρι,


.........

δεν μπορεί να με σκεπάσει μάνα μηδέ ο ουρανός 
νιώθω σαν φυσαέι αγέρας, πως είμαι τσι φωθιάς καπνός

σαν τον αητό με ζήλεψαν, σαν τον Χριστό με σύραν
στα σπήλαια κάμω χαραυγήν,στα γκρέμνια κάμω γύραν

......