Ο παλιός μου καθρέφτης

Μου αρκεί να βλέπω τη θάλασσα

και ν' αναλογίζομαι,

πως μέσα σε τούτη την παγιδευμένη εποχή,

μεγάλωσα διχασμένος ανάμεσα σε Αγανάκτηση

και σε Επιείκεια αρκετά μειωμένη!

Μόνο λίγα,

μα φευγάτα διαστήματα Ευτυχίας

και κάτι υπόλοιπα μου απέμειναν

στης Μνήμης την άκρια,

ενώ, όλα τ' άλλα παραμένουν μετέωρα

και στο βάθος....Σκοτάδι!

Έψαξα να βρω την Αλήθεια

στη Γαλήνια Μορφή του Χριστού,

στους βουβούς σταθμούς

και στις άδειες πλατείες....
Την βρήκα σ' έναν παλιό σκονισμένο καθρέφτη,

κι η Αλήθεια είναι,

πως τα χρόνια μου...πέρασαν!

Κάπως αλλοιώς φανταζόμουν τη θλίψη,

γιαυτό,

τις Άνοιξες και τα Καλοκαίρια που μ'  απέμειναν,

με ορμή θα σκίζω πλέον, τους Ουρανούς και τις Θάλασσες !