και εξαγνίστηκα θαρρώ, στο βλέμμα σου όταν πλύθηκα.
Στη δυνατή σου τη φωτιά, να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ’ αγάπησες, μόνο γι’ αυτό γεννήθηκα...
Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μεσ’ της ζωής τη θάλασσα,
είμαι ένα καραβάκι...
Που ταξιδεύει μοναχό,
για να σε συναντήσει,
το σώμα σου τ’ απάνεμο,
να `ρθει να τ’ ακουμπήσει.
Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μοναδικέ μου έρωτα,
μοναδική μου αγάπη...
Στη δυνατή σου τη φωτιά,
να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ’ αγάπησες,
μόνο γι’ αυτό γεννήθηκα!
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες, γι’ αυτό η ζωή μου δόθηκε,
κι ο πιο μικρός μου δισταγμός, στο τέλος παραδόθηκε.
Έβαλες μεσ’ στη χούφτα σου, σπουργίτι που λαβώθηκε,
μόνο γιατί μ’ αγάπησες, γι’ αυτό η ζωή μου δόθηκε!
Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μεσ’ της ζωής τη θάλασσα,
είμαι ένα καραβάκι...
Που ταξιδεύει μοναχό,
για να σε συναντήσει,
το σώμα σου τ’ απάνεμο,
να `ρθει να τ’ ακουμπήσει.
Μοναδικέ μου προορισμέ,
μοναδική μου Ιθάκη,
μοναδικέ μου έρωτα,
μοναδική μου αγάπη...
Στη δυνατή σου τη φωτιά,
να πέσω δε φοβήθηκα,
μόνο γιατί μ’ αγάπησες,
μόνο γι’ αυτό γεννήθηκα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου