περπάτησα σε γέφυρες στεναγμών,
πέρασα από λίμνες ερωδιών,
μπήκα σε δάση μυστικά,
από κάποιο όνειρο βγαλμένα.
Ζωγράφισα με δράκους και γίγαντες
το Ουράνιο Τόξο!
Τραγούδησα με τ' αηδόνι
ξεχασμένες μελωδίες ιπποτών.
Κάθησα στο μικρούλι ξέφωτο
με την ελαφίνα και το λιοντάρι συντροφιά.
Μα δεν το βρήκα...
Ψυχή μου όμορφη,
ζωή μου εσύ γλυκιά,
αγαπημένε μου εαυτέ,
πού κρυβεσαι;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου