ΕΙΣ ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΗ ΕΚΤΟΣ ΟΥΡΑΝΟΥ / Παρασκευάκος Πάνος

Πιστεύω εις ένα Ποιητή εκτός ουρανού
Τον Άνθρωπο!!!
Που - Ιπποκράτειο Όρκο - ομφάλιο λώρο εποίησε
Που - χωρίς πηλό, χωρίς πλευρό - ζώσα ζωή εποίησε
Μόνο με μια μάσκα
μια - σαλιωμένη απ’ το χρόνο - μάσκα.
Μόνο με ένα ζευγάρι γάντια
γάντια πολυφορεμένα - ένα με το πετσί του- γάντια .
Μόνο με ένα αναπνευστήρα
εκ περιτροπής !!! -για τον τυχερό - αναπνευστήρα.
Μόνο με
λίγο αντισηπτικό
λίγες στολές
λίγα τεστ
λίγα κρεβάτια
λίγους γιατρούς
λίγους νοσηλευτές
Μόνο με τον όρκο του Ιπποκράτη
και πολύ – πολύ φιλότιμο - μόνο
εποίησε ζώσα, της ζωής μας, τον όλεθρο
ως του μέλλοντος ζωή χαρισάμενη.

Πιστεύω εις ένα Ποιητή εκτός ουρανού
Τον Άνθρωπο!!!
Με την , άσπρη- πράσινη – γαλάζια , μπλούζα
τη ξεθωριασμένη, απ’ τον ιδρώτα και το δάκρυ, μπλούζα
που χωρίς Αποστόλους , χωρίς Χερουβείμ, χωρίς Ωσαννά
ορθάνοιχτες - τις πύλες του Λαζάρου - εποίησε
και του μέλλοντος την ιστορία , χαρισάμενη
κήπο της Εδέμ , εποίησε.

Πιστεύω εις ένα Ποιητή εκτός ουρανού
Τον Άνθρωπο!!!
που επιμένει , να παραμένει , ΑΝΘΡΩΠΟΣ
που της Ιστορίας ανέλαβε το χρέος να θάψει των
-Μ.Μ.Ε την αρχιτεκτονική- της προσωπικής ευθύνης
οικοδομώντας αυτήν, πάνω στα θεμέλια του χρήματος.

Πιστεύω εις ένα Ποιητή εκτός ουρανού
Τον Άνθρωπο!!!
που όταν οι σπαραγμοί , οι θυσίες και ο όλεθρος
θα διαβάζονται πια σαν ξόρκια και όχι σαν ιστορία
που όταν το χρήμα θα ξεπλένει το αίμα
και το αίμα θα ξεπλένει το χρήμα
Ως Ποιητής εκτός ουρανού
θα αποποιείται τη λήθη της ευθύνης , που οικοδομείται
και θα ποιεί τους λίθους , που οικοδομούν
ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΖΩΗ ΧΑΡΙΣΑΜΕΝΗ