Γυναίκα! Μάνα! Ουρανός! / Ρεπάνη Νίκη

Εσύ! Με το Φως στα μάτια!
Με το απροσπέλαστο χαμόγελο
στην άκρη των χειλιών σου!
Με το πέρασμα του χρόνου στην ρίζα του ματιού!
Με τη δύναμη της Ζωής στις χούφτες!
Κόρη ήσουν κάποτε, έγινες Γυναίκα
με την ευλογία Του Θεού έγινες Μάνα!
Ανέθρεψες στα σπλάχνα σου, στην αγκαλιά σου ύστερα
το Μέλλον των Ανθρώπων!
Ένα χαμόγελο διώχνει την κούραση.
Ένα σ'αγαπώ σταματάει τα γηρατειά.
Μιά αγκαλιά ζεσταίνει την ψυχή σου!
Κι αν δεν τα έχεις, γίνεσαι εσύ!
Χαμόγελο, Αγάπη, αγκαλιά για όλους!
Κάποιοι σε λένε Άγγελο,
πως για αυτό είσαι μόνη σου...
κάποιοι σε είπαν άχρηστη,
πως δεν αξίζεις τίποτα.....
Δεν σε πιάνουν τα βόλια τους,δε σε αγγίζουν ...
Εσύ ξέρεις!
Είσαι στη Γη για να αγαπάς, να συγχωρείς, να δίνεσαι!
Για αυτό γεννήθηκες! Να προστατεύεις!
Ας πειράξει κάποιος τα παιδιά σου!
Λέαινα γίνεσαι!
Πάντα τα καλύτερα λες για όποιον αγαπάς! για όλους!
Έχεις πληγές....που ματώνουν.....
απο τα λόγια και τις πράξεις αγαπημένων....
Φαρμάκι στάζει στην ψυχή σου η απόρριψη....
μα δε σε πιάνει....
Δεν έχει ρυτίδες η καρδιά,
κι οι πιο φωτεινές αναμνήσεις σβύνουν τις στεναχώριες...
εξαγνίζουν....
Κοιτάς ψηλά! Το βλέμμα σου σκίζει τους αιθέρες,
φτάνει πολύ μακριά, ψάχνει στους ουρανούς!
Ανοίγεις τα χέρια σου λέγοντας σ'αγαπώ!
καλώντας να κλείσεις στην αγκαλιά σου όσους πονούν!
Κάποιοι γίνονται φίδια και σε δαγκώνουν
κάποιοι γίνονται απο σπουργίτια αετοί και φεύγουν!
Μένεις εκεί, στη γη, ακλόνητη,
να τους χαϊδεύεις με τη ματιά σου καθώς ξεμακραίνουν...


Το ποίημα της  "Γυναίκα, μάνα, ουρανός" πήρε το τρίτο βραβείο στον ΣΤ Παγκόσμιο Διαγωνισμό Ποίησης στην Αμφικτυονία!