του καραβιού η πορεία
όχι από τιμονιά στραβή
ούτε από τρελής πυξίδας
παραπλάνηση
αλλά σαν ο πειρατής ανίκανος
δειλός τρελός νεκρός
το παρατήσει εκεί
στη μέση του πελάγου
κουρσεμένο
με κατάρτια τσακισμένα
πανιά μαύρα
αμπάρι άδειο
Εκεί ο άνεμος καπετάνιος
πορθητής και τιμονιέρης
σε συμπληγάδες μοίρες
θα το παρασύρει
Όμως το θαλασσόξυλο γνωρίζει
τους ασημένιους δρόμους
της σελήνης
του ήλιου τις χρυσές εξόδους
Εκεί θα πλεύσει;
Προς την Ουτοπία;
Ή άραγε τα κύματα
θα το γκρεμοτσακίσουν
στις άγριες τις ακτές
της ετερόχρονης ελευθερίας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου