Νηρέας Ορίζοντας Γεγονότων

Ναταλία Κόκκορη

Το ποίημα  κέρδισε το 1ο βραβείο ποίησης
για νέους κάτω των 20 ετών 

στο διαγωνισμό του περιοδικού Κελαινώ για το 2014

Ο Αποσπερίτης σε παραπλάνησε και τούτο το πρωινό.

Χαράσσεις ρότα σε παλιές φωτογραφίες –μη ρωτάς.

Ο παππούς δούλευε στα ναυπηγεία και μύριζε γλυκάνισο -η γιαγιά του φώναζε.

Έκοψε τα μαλλιά της που έπλεκε κοτσίδα. Έχει αφήσει την τιμονιέρα πάνω απ’ το τζάκι.

Ξηλώνει το λευκό γιακά απ’ το φόρεμά της.

Μια αράχνη υφαίνει δεκάξι χρόνια τώρα ιστούς και ξάρτια.

Θυμάσαι, το τζάμι εκείνο που έβλεπε στην παραλία;

Όταν χτύπησε ο θείος άφησε το αποτύπωμα από χιλιάδες γυάλινα κατάρτια -γέλαγε.

Έπαιζε χαρτιά με καρχαρίες, τα σημειωμένα χ στους χάρτες του σημαίνουν χαμένος

θησαυρός. Τα χέρια του τρέμουν, όταν προσπαθεί να ανάψει το πούρο του.

Η μαμά τσιμινιέρα πάνω από το χλιαρό καφέ της.

«Με παίδεψε ο πατέρας σου, ώσπου να το πει τελικά.

Ήταν τόσο αναποφάσιστος, που οι πυξίδες δίπλα του έδειχναν το Νοτιά.

Τις νύχτες κάθε του κύτταρο το έτρωγε αργά-αργά ένα μικρό καβούρι».

Τα παιδιά που παίζουν στον όρμο δίπλα στο λιμάνι δεν έχουν ιδέα ότι παίζουν πάνω

σε έναν μικρό τάφο. Θα μάθουν. Δεν είσαι παιδί πια. Κοιμάσαι με το Θεό.

Ο Θεός σου κοιμάται με γοργόνες. Θηλάζει αλάτι από το στήθος τους.

 «Σαν θάλασσα μυρίζεις», λέει.

Οι ραγάδες πάνω στο δέρμα σου, μια γυμνή ανωμαλία, λες εσύ

-είναι σαν το φως πάνω στα κύματα, λέει Αυτός. Μυρίζει γάλα και σκουριά.

Τα φιλιά πριν από Εκείνον λανθασμένες άλγες. Τα φεγγάρια είναι πρασινωπά εδώ.

Λέει: «Δεν είμαι ερωτευμένος μαζί σου».

Κυλάνε μαργαριτάρια στις φλέβες σου. Ένα κανόνι εκρήγνυται στο στήθος σου.

Όλα τα ανεμολόγια λένε ψέματα.

Σε κερνά παγωτό, διαβάζει Λάβκραφτ όσο κοιμάσαι, φυλάς μια πεταλίδα στο πορτοφόλι

σου αρέσει να φαντάζεσαι ότι τα κέρματα είναι από όλες τις χώρες που δεν πήγες,

μιλά για εκείνο το ακρόπρωρο, πεισματική Σειρήνα.

Το ξέρεις, χτίζεις κάστρα σε έναν μοναδικό κόκκο άμμου.

Δε βγαίνεις φωτογραφίες, γιατί ξέρεις -από το ταξίδι θα μείνουν μόνο αυτές.

Σου δόθηκε ένα πέλαγο με όρια και είσαι σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή.