Τρύπωσε νωρίς το βράδυ,
στο μωρό να κάνει χάδι,
απ’ τις γρίλιες το φεγγάρι,
πριν ο ύπνος να το πάρει.
Ρίχνει φως στο πρόσωπό του,
ζάχαρη για τ’ όνειρό του
κι αν μια νύχτα το ξεχάσει,
θα ’ναι τότε σ’ άλλη φάση.
Γελαστό, λαμπρό φεγγάρι,
τ’ Ουρανού τρανό φανάρι,
κράτα το μωρό απ’ το χέρι,
να γενεί κι αυτό αστέρι.
Φως δικό του ν’ αποκτήσει,
στα σκοτάδια να μη ζήσει,
στο στερέωμα με σένα
ρότα να χαράξει νέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου