Φύτρωσαν φύκια στη βαρκούλα
χρόνια στην άμμο
τη θάλασσα , ονειρεύεται , η καημενουλα
και το χρυσό , απέναντι της , φάρο.
Σκέλεθρο , με δυο κουπιά σπασμένα
απάνω της φιλιούνται τα παιδιά
τα δίχτυα της , αραχοφωλια σαπισμένα
λες η βαρκούλα μας , να εχει καρδιά
Σκληρή η φύση δε τη λειώνει
κέδρινα βλέπεις τα πλευρά της
μα να , το φάντασμα του ψαρά τη νύχτα σιμώνει
και τότες , ντύνεται στ’ άσπρα πανιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου