Πέρασα στιγμές αλήθειας κοντά σου
γεύτηκα της παρουσίας σου τη χαρά
σ’ αγάπησα , έτσι γίνεται πάντα
μ’ αγάπησες τι άλλο να γινόταν;
Και τώρα στη κάμαρα μου
μετρώ τις αλήθειες ,μα βγαίνουν ψέματα
μετρώ της αγάπης μου το βάθος
κι’ είναι ρηχό ,κανείς, πλέον,
μέσα σ’ αυτό δεν πνίγεται.
Ήθελα να ξέρα
τι αραγες να σκέπτεσαι γερμένη
έξω απ’ ’ ένα παράθυρο
που κάποτε τ’ άνοιγες
μόνο για μένα;
Είναι περίεργη η μοίρα μας
μας χώρισε μα μας άφησε δεμένους
κι’ όπου κι’ αν παω , σε σέρνω πίσω μου
κι’ όπου κι’ αν πας με τραβάς μαζί σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου