Συναντήσεις (απόσπασμα)

-Την ανάγκη για ανθρώπινη ζεστασιά:
Δύσβατα χέρια.
Απροσπέλαστες γίναν!
Οι αγκαλιές…

-Τις ιδέες που είναι ανίκητες:
«Χωρίς φεγγίτη,
Τα’ αστέρια μπήκανε, δες.
Τρύπιο πάτωμα.»

-Τη μελαγχολία της ανθρώπινης μοναξιάς:
«Φεγγάρι χλωμό!
Να διαβάζω μάθε με.
Τις καληνύχτες.»

-Τις μνήμες των απόντων:
«Τα κυπαρίσσια,
τις μνήμες των νεκρών…
Αναπολούνε.

-Την αναζήτηση:
«Σε περίμενα.
Χίλιες μέρες πέρασαν!
Ήρθες μια νύχτα.»

-Το ταξίδι στο χθες:
«Τις μνήμες πάλι,
Σα γυμνά καλώδια!
Τις ξετυλίγω.»

-Το ξεφλούδισμα της ψυχής:
«Στις χούφτες μέσα,
τσακισμένα μύγδαλα.
Τα μάτια σου.»

-Την ελπίδα, το απέθαντο πουλί:
«Οι μαργαρίτες,
το γέλιο των παιδιών είναι!
Που θα γεννηθούν.»

-Τη μικρή πατρίδα μας.
«Στη Σπάρτη κοίτα!
Μεθυσμένες χορεύουν…
Οι πορτοκαλιές.»

-Το σάλπισμα της νίκης του Ανθρώπου:
«Το σύνθημά του;
Δυο γράμματα μόνο:
Ζήτα ωμέγα.»