Αποσύρομαι / Καλύβας Θανάσης

Αποσύρομαι,
αλλάζω ρότα
κι ετοιμάζομαι για αλλού.
Χόρτασα ζωή.

Τα χρώματα γύρω μου
ξάσπρισαν όλα
σαν καμένη φωτογραφία.

Τα αγαπημένα μου στέκια
ας με συγχωρέσουν για την απουσία μου,
όσο για το κόκκινο κρασί μου,
το μοναδικό φίλο μου,
σας το κερνώ ανοιχτά.

Έτσι κι αλλιώς
μόνος μου το έπινα τελευταία.

Όσο για τις επιθυμίες μου
αδιαφορώ πλέον
και αμετάκλητα παύω τα πάθη μου.

Κουράστηκα να επιστρέφω
από άδειους δρόμου κάθε βράδυ
και να σιχαίνομαι τους φοβικούς ανθρώπους
που μετράνε τα πάντα σε ευρώ.

Όσο για σένα,
δηλώνω πως σε ξεχνώ
κάθε μέρα και πιο πολύ.

Σβήνω κάθε αρχείο σου από τη μνήμη μου.

Σβήνω όλα τα φώτα γύρω μου
κάθε κλικ και μια ανακούφιση.

Η κατεδάφιση
αρχίζει από την ταράτσα
και τελειώνει στα θεμέλια.

Από το μυαλό ίσα με την σκέψη.

Αποσύρομαι,
στον καπνό του τσιγάρου μου
γράφω ονόματα.

Ένα – ένα τα καίω…
ρουφηξιά και καμένη φάτσα.

 Ποιητική συλλογή «Διαγωγή κοσμία»