ἀπ᾿ τὰ χέρια τῆς ἁρμονίας, παίρνεις
στὸ βασίλειο τοῦ ἡλίου μία διαλεγμένη
θέση. Κι᾿ ὅμως ἀνάξια δὲ τὴ φέρνεις.
Ἂν φέγγουνε πυροὶ καὶ χρυσωμένοι
τῆς γνώσης οἱ καρποί, μὴ δὲ τοὺς φέρνεις
ἐσὺ στὸ φῶς; ψυχὴ αἰθεροπλασμένη,
σπάνιο λουλούδι στὴ δροσιὰ ποὺ γέρνεις
Τῆς ζωῆς ταπεινὰ κι᾿ ὅμως ὡραῖα
Ἡ θεότη στὰ χέρια σου ἔχει ἀφήσει
μὲ πίστη τὸν γεμάτον ἀμφορέα.
Κάνε γλυκὰ στὴ δίψα μας νὰ γύρη
τόσο μονάχα, ὅσο γιὰ νὰ μᾶς χύση
χρυσὸ καπνό, μεθυστικὸ σὰ γύρη.
συλλογή: Ξεφάντωμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου