Κοντά σου εἶνε ἡ γαλήνη καὶ τὸ φῶς.
Στοῦ νοῦ μας τὴ χρυσόβεργην ἀνέμη
Ὁ ρόδινος τυλιέται στοχασμός.
Κοντά σου ἡ σιγαλιὰ σὰ γέλιο μοιάζει
ποὺ ἀντιφεγγίζουν μάτια τρυφερὰ
κ᾿ ἂν κάποτε μιλᾶμε, ἀναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου ἡ ἄνεργη χαρά.
Κοντά σου ἡ θλίψη ἀνθίζει σὰ λουλούδι
κι᾿ ἀνύποπτα περνᾶ μέσ᾿ στὴ ζωή.
Κοντά σου ὅλα γλυκὰ κι᾿ ὅλα σὰ χνούδι,
σὰ χάδι, σὰ δροσούλα, σὰν πνοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου