Σε κήπο ξένο

Σε κήπο ξένο ηχούν τα βήματά σου
 Σαν λιγοστεύει η μέρα και το βράδυ κατεβαίνει.

-Σμίγουν εκεί για μια στιγμή
 Η θλίψη κι η χαρά αυτού του κόσμου

Και μόνον η σιωπή μέσα στα δέντρα ανασαίνει.

-Σε ξένο κήπο ηχούν τα βήματά σου
 Κι είν’ ο αχός τους κομπολόι αργό

Στου χρόνου και της ξενιτείας τα χέρια
Κι όλο καλούν και ζωντανεύουν τη μορφή σου

Πιο τρυφερή και πιο ωραία, μονάχα
Μ’ έναν πικρό ανθό της λησμονιάς στα χείλη.