το πρόβαλλε μπροστά στον προβολέα.
Στο τρίτο το κουδούνι ένας κουφός
με βιάση είχε σηκώσει την αυλαία.
Ο σκηνοθέτης, χρόνια ήταν τρελός
κι είχε προσλάβει αυτιστικό υποβολέα.
παρουσιάζει αιφνίδιες παραλύσεις
κι οι ιστορίες δεν εκτυλίσσονται στο φως
-υπόγεια δράματα που δεν σηκώνουν λύσεις-
κι είναι μονότονος της θλίψης ο λυγμός
κι ένα βασανιστήριο οι αναμνήσεις.
μια φέγγει και μια χάνεται μπροστά μου
σαν να ‘ναι στην ομίχλη του κρυφός
σαν μια μαρμαρυγή μες την καρδιά μου.
Φάρος που λάμπει – στο λιμάνι Κολοσσός-
και σβήνει, στα σκοτάδια τα βαθιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου