με πρωταγωνιστές που δεν ήξεραν τον ρόλο του
κι εμείς θαμώνες μιας πλασματικής ευτυχίας
πίσω από το τράνταγμα ενός γέλιου
να κρύβουμε το δάκρυ μας .
Γιατί γνωρίζουμε καλά
πως αληθινοί καλλιτέχνες δεν υπάρχουν πια,
κι ας λένε πως η τέχνη διδάσκεται.
Υπάρχει η τέχνη να ερωτεύεσαι,
και είναι λίγοι αυτοί που την κατέχουν.
Μα ευτυχώς υπάρχουν και οι εραστές
Που δεν φοβούνται τη φωτιά ν’ αγγίξουν.
Βάσω Μπρατάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου