Ζηλεύουμε σαν βλέπουμε πουλιά
Το πέταγμά τους τ' ονειρεύονται τα μάτια
Η αφή που καίει να θωπεύσει πλάσματα
Τ' ουρανού
Κι άλλες φορές που λέμε
Ευτυχώς!
Δεν είμαστε πουλιά
Στων κυνηγών τα στόχαστρα
Και στων ανέμων τις ριπές
Κι όμως
Πουλιά είμαστε και εμείς
Αλλά πλασμένα για το μέσα πέταγμα
Και για τον Μέγα Κυνηγό
Που δεν αφήνει φτέρωμα
Χωρίς να το αγγίξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου