(αναζητώντας εσένα )
Όταν βαριά η πόλη κοιμάται
στα πέτρινα προσκεφάλια του ύπνου,
τις νύχτες που τα φώτα αιμορραγούνε
στις μεγάλες λεωφόρους του ονείρου
τότε και εγώ αναζητώ εσένα ,
το πιο όμορφο από τα όνειρά μου
μακρινό δειλινό βαμμένο
στο αίμα μικρής χελιδόνας .
‘Όταν η σιωπή γίνεται το αεράκι
που σιγοτραγουδά στα κλαδιά του κόσμου
τις νύχτες που ο σκώληκας της φθοράς
άπληστα μου ροκανίζει τις ρίζες
και η μελαγχολία των άστρων
μαύρα υψώνει κάστρα στα ουράνια της ψυχής μου
τότε και εγώ αναζητώ εσένα ,
το μάγεμα από το τραγούδι του Ορφέα
στα σκιερά δάση της μνήμης
Όταν ο ύπνος νωχελικά απλώνεται
στα ακρόκλαδα των νυσταγμένων βλεφάρων
τις νύχτες που ροδομάγουλες παρθένες
υφαίνουν το υφάδι της θεάς Αφροδίτης
στον αργαλειό της καρδιάς τους
τότε και εγώ αναζητώ εσένα ,
τον έρωτα που τρυφερά ανασταίνεται
στα άγουρα χείλη των αγοριών
που γυμνόστηθα κοιμούνται στις κάμαρες του ονείρου
Όταν φουρτουνιασμένη η ζωή ποτάμια κυλά
εκεί που άλλοτε βασίλευαν άνυδροι βασιλιάδες
και η αγάπη σαν παιδούλα γλυκά ξυπνά
στις μυστικές σπηλιές της ψυχής μου
τις νύχτες που πυρόξανθοι κοιμούνται
άγγελοι στα απλωμένα μπράτσα της νύχτας
τότε και εγώ αναζητώ εσένα ,
τον Αρχάγγελο του Πόθου
που έβαλε φωτιά στα όνειρά μου
Βάσω Μπρατάκη
Από την ποιητική συλλογή
"Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου